Μπήκα στο τρένο για να έρθω να σε βρώ.Τα μάτια μου είχαν αφοσιωθεί στο πλήθος.Άνθρωποι που έτρεχαν,άνθρωποι που διάβαζαν,παιδιά,μαθητές,ηλικιωμένοι.Κάθισα βιαστικά σε μία θέση.Σε σκέφτηκα ξανά.Πόσο τυχερή είμαι...!χαμογέλασα ξέροντας πως δεν είμαι στάση να περνάς και να στέκεσαι μόνο για λίγα λεπτά,να φτάνεις στον προορισμό σου και να πετάς το εισιτήριο στα σκουπίδια!Όποια και αν είναι η απόσταση,όποιος και αν είναι ο τρόπος μεταφοράς,σημασία έχει οτι η διάρκεια του ταξιδιού μπορεί να σε κάνει να ονειρεύεσαι...χωρίς στάσεις!!!
Στον Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου