Στον Π.

Ερωτεύτηκα ξανά εσένα ηδονιστικά με την σκέψη μου. Ακουμπώντας τα ακροδάχτυλα μου κάπου βαθιά στην πληγή σου.

Ερωτεύτηκα κορμιά ανδριάντων με μυρωδιές ξεχασμένες μα..μόνο εσένα ήθελα.

Ερωτεύτηκα τα μάτια σου αθελά μου...και αναδρομικά ζήλεψα όλα τα κοριτσίστικα κορμιά που ζωντάνεψες!

Καλέ μου...

Εσύ καλέ μου με δίδαξες σκληρά την καταστροφή του να σ'αγαπάω λίγο.

Το λίγο ανοίγει ρωγμές να γλιστράει μέσα ο ακόρεστος εγωισμός,να σ'απαιτεί,να σε διεκδικεί.

Η αγάπη δεν είναι κατά περίσταση...η αγάπη είναι άνευ όρων.

Δεν παζαρεύει δούνε και λαβείν.

Η αγάπη είναι έξοδος,γιατί το εγώ το κάνει εσύ και σε λυτρώνει.

Όχι καλέ μου...εσύ δεν τελειώνεις,το τέλος σου δεν έχει τελειωμό..

ΣΑΓΑΠΑΩ ΠΙΑ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ.

ΣΑΓΑΠΑΩ ΤΟΣΟ ΠΟΥ Σ'ΑΠΑΛΑΣΣΩ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ.

ΣΑΓΑΠΑΩ ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ.

...για ένα όνειρο

Θυμάμαι πως με κοίταζες

και εγώ απέναντι σου

άψυχα μάτια και των δυο

σαν να ΄ταν από ψέμα

Πέρασαν μήνες και έφυγα

πολύ μετά από ΄σενα

γιατί  παράλληλες γραμμές 

ποτέ δεν συναντιούνται

Σου έδωσα μια σπίθα μου

για να ΄χεις από εμένα

σε όνειρα σου μίλαγα

σαν από παραμύθι

βρεθήκαμε όμως και οι δυο

μέσα στην ουτοπία

με μια απόσταση πνοής

πάντα να καρτεράει